donderdag 20 november 2014

Bijzonder moment

Gisteren ging ik, zoals elke woensdag, naar mijn demente moedertje (90) op bezoek in het verpleeghuis. Het is al heel erg lang dat ze mij niet herkent en mij gewoon wegjaagt. Het zij zo, en om haar niet van streek te maken ging ik altijd weer met lood in mijn schoenen naar huis.

Maar deze keer was het heel anders.... Ze begroette mij met: Je bent terug, mijn Joke.
Hoe bijzonder is dit! Ik helemaal gelukkig, maar nog mooier: mijn demente moedertje had haar kind terug, die zij nooit meer herkende. Wij hebben 5 kwartier zitten knuffelen en al die tijd wist ze wie ik was!
Toen werd zij moe en wilde zij gaan slapen.